Zannetme ki dünya engelliye dar...

ENGEL SİZSİNİZ, derken diyeceklerim var

Sen; ayakkabım eskimiş diye üzülürken

Ayakları olmayan ben, neylesin

Sen, yanı başında cennetini görmezken

Anne kokusuyla avunan ben, neylesin 

Papatyalara basıp geçmek neyin nesi

Eğilip gül koklayamayan ben, neylesin

Kalabalık içinde insanlar yapayalnız

Babasını kucaklayamayan ben, neylesin

Sen, Yürümekten usanıp şikayet ederken yollardan

Yıllarca yatakla sırdaş olan  ben,  neylesin

Parktaki salıncağı, kaydırağı beğenme!

Tekerlekli sandalyeden parkı seyreden ben,  neylesin

Duymadın değil mi bahçendeki kuş seslerinin ahengini

Bir kanarya sesine hasret kalan ben, neylesin

Pencerene yağmur damlaları vurur, yıl boyu

Oturmaya devam et, görme, duyma, hme!

Bir damla yağmura dokunamayan ben, neylesin

Tatlı bir kelamı çok görür insanlar

Bir cümle kurmaya hasret ben, neylesin

Minarelerden arşa yükselirken nağme nağme ezan

Kulak kesilip dinleyemeyen  ben, neylesin

Bil,kalem tutup  yazan ellerinin kıymetini

Duygu yüklü bir mektupla

annesini sevindiremeyen ben, neylesin

Bülbüller güle şarkılar söylerken

neşeyle eşlik edersin ya ya sen

Tercümansız kelimeye dökülemeyen sessiz ben, neylesin

Öyle bir anlat ki resmetmedeyim dünyanın güzelliklerini

Çiçekleri rengarenk boyayamayan  ben, neylesin

Ben, sessiz çığlığın sesi;

engel sizsiniz  diye sonlandırıyor sözlerini

Engel biziz biz,

tutar ama hmez bizim ellerimiz

Bakarız ama görmeyiz,

Darılmış mıdır acaba yılda bir gördükleriniz?

Duyup, hiç yokmuşçasına adımlayan

sesin nerden geldiğine aldırmayanlara serzenişimiz

Sevgi engelsizken,

Sevgiye engel kalp neylesin

ENGEL SİZSİNİZ, anlatamayan ben, neylesin

Abdullah Altunküp

Eyüpler köyü Hacı Ramazanlar İmam Hatibi