Bu dünyadan bir Yılmaz Dağlı geçti.

YILMAZ DAĞLI=EFSANE DOKTOR

21 Şubat 2012

37 yaşımda beni hayata bağladınız teşekkürler sayenizde artık yürüyebiliyorum Afyonlu Bülent Özkan

*

6 Haziran 2012

Saygılar doktorum Sizin sayenizde hayata yeniden başladım seneler önce ve şimdi size duacıyım Ameliyat olalı tam 7 sene oldu ve sizin sayenizde iş artık benden korkuyor Allah Razı olsun sizden doktorum.

*

12 Kasım 2012

bundan tam 14 yıl önce kemik erimesinden hocama ameliyat oldum ve beni sakat kalmaktan kurtardınız size hayatım boyunca minnettarım ömrüm boyunca da sizi unutmayacağım Denizlili Murat.

*4 Ekim 2013

Bundan 15 yıl önce iki kız kardeşin kalça çıkıklığı amaliyatını yapmıştınız onlardan biri benim. Allah razı olsun şimdi çok iyiyim. 3 yıl önce 2 metre kadar yükseklikten düştüm ve hastahaneye gittiğim de sadece ezilme var sol ayak bileğinde dediler şimdi tekrar gittim üç yıl öncenin tam tersi olarak o zaman kırılmış şimdi bir şey yapamayız diyorlar ve ben artık her sokağa çıktığım da akşam ayağım insallah çok ağrımaz dememek için tekrardan size geliyorum ocak ayında inşallah. K.Maraş dan . esme.

*

28 Şubat 2014

Yılmaz Dağlı cok iyi bi doktor şükürler olsun 9 sene önce kalça çıkığından ameliyat olmustum Allah Şükür şimdi çok iyim artık ayaklarım hiç ağrımıyor orda yasadığım hiç bir günümü unutmam. Tesekkurler ..Sakarya'dan selamlar

*

19 Ağustos 2014

Ben sakaryadan sibel. Yılmaz Dağlı çok iyi bir uzman bundan 10 yıl önce kalça çıkığı ameliyatı oldum ve çok mutluyum iyimi sakarya’dan Isparta’ya gitmicim şükürler olsun belki şuan doktorumuz emekli bile olmuştur ama canı sağ olsun bütün herkese selam ..c blok 5 kat unutulmaz günler vardı :)

*

2 Ocak 2015

Konjenital skalyozdan 27yil önce ameliyat oldum su an hala. Çok iyiyim ALLAH Yılmaz Dağlı’dan razı olsun

*

4 Ağustos 2015

Hocam yaptığınız ameliyatlar sonucu Ayağım sıkıntısız seni unutamadım senin kalitende Türkiye’de doktor yok teşekkür ederim. Murat POLAT

*

Bu dünyadan bir Yılmaz Dağlı geçti.

1948'de Eğirdir’de dünyaya geldi. Siyah beyaz yıllarda ilk-orta-lise öğrenimini memleketinde Eğirdir, Isparta’da tamamladı. Okul yıllarında dersi dinlemek yetiyordu ona, fazladan ders çalışmaya gerek duymuyor yine de okuduğu tüm okullarda derece yapıyor, öğretmenlerinin, sınıf arkadaşlarının dikkatini çekiyordu. Bunları nereden mi biliyorum. Yıllarca aynı kurumda çalışırken nöbetlerde sabahlara kadar yaptığımız sohbetlerimizden. Bir nöbetimizde "Kurul odasında bir başıma oturuyordum, sehpanın üzerinde bir gazete gördüm. Can sıkıntısından karıştırmaya başladım derken senin yazını gördüm. Oğlum yıllardır o merkezdeki tarihi caminin ve külliyenin yanından otomobille gelip-giderim bir defa olsun o duvarlara bakıp uzun uzun incelemedim. Ne de güzel anlatmışsın orayı. Sahiden o duvarları ören işçiler o inşaatı yaparken ne hayaller kuruyorlardı ki. Biliyomusun ben okumayı sevmem ama o gün hiç sıkılmadan yazını okuyup bitirdim. Benim de hayatımı yazsana."

Teşekkür ederim hocam ama nasıl olacak o iş.

"Boş vakitlerimizde bir araya geliriz, sen sorarsın ben anlatırım. Bana sabaha kadar ameliyat yap desen yorulmam ama yaz desen yapam o iş başka iş."

Hocam çocukluk yıllarını anlatsana.

"Eğirdir’de geçti çocukluğum. O vakitler şimdiki gibi değildi ki yokluk vardı. Ama herkes mutlu, huzurluydu. Sokaklarda oynar okula gidip gelirdik. Ortaokulda sınıf yoklamasında üst aramasında sigara paketi çıktı üzerimden. Öğretmenim bir güzel patakladı beni. Bir daha içmeyeceğine dair söz ver dedi. Söz veremem dedi. Bir daha dövdü.

"İçmeyeceğim deyiverseydiniz"

Demem, ben yalan söyleyemem. Sonraki aylarda arada bir çağırır "Yılmaz evladım sigara içiyomusun hâla?" derdi. Evet cevabını alınca da bir şamar daha atardı."

Üniversite yılları tıp fakültesini tercih etmenizi kim önerdi? "O ayrı  bir hikaye 70'li yıllarda Ziraat Fakülteleri çok popüler ben İzmir Ziraat’i yazdım formu doldurdum tek başıma koyuldum yola. Kampüs kapısından girdim içeri Ziraat’e kaydımı yaptıracağım her şeyim hazır. Karşıma Üniversiteli bir abi çıktı. "Hiiişttt gel len buraya hangi fakülteye yazılacan" dedi. Ziraat cevabını alınca elimdeki dosyayı istedi. Şaşırarak baktı. Kafasını kaldırıp "Oğlum sen hastamısın bu puana yazık değilmi" deyip gözlerimin içine baka baka evrağımı orada yırtmaya başladı. "Tıp fakültesini oku" deyip çekip gitti. Sen ne yaptın. "Ne yapacam dediğini yaptım" Daha sonra o çocuğu gördünmü hiç?" Bir kaç yıl sonra sınavda  sınav kağıdımın üzerine kapanmış hızlıca cevaplıyorum soruları. Arka sıradan biri beni dürtüp duruyor. Ben kopya çekmeyi de kopya çekeni de sevmem. Umursamıyorum ısrarla dürtünce dönüp baktım. O abi. Meğer o da tıpta okuyormuş. Alttan ders ala ala mezun olamamış. Kağıdın üzerine kapanma yana kaydır dedi. Şok oldum dediğini yaptım. Sınav çıkışı çıktım karşısına "Beni hatırladınmı" dedim. "Uzatma len bir kopya verdin diye başımamı kakacaksın" Yok abi ben fakülteye kayıt yaptırmaya gelmiştim ziraate yazılacakken karşıma çıkıp elimdeki evrakları yırtıp tıp okuyacaksın demiştin o kişi benim" deyince "Ne olmuş dedimse fenamı yapmışım!." deyip umursamaz tavırlarla çekip gitti. O olmasa muhtemelen bugün Eğirdir’de tarım ilaçları satan bir dükkanda müşteri bekliyor olacaktım.

*

Yılmaz Dağlı'nın kendine ait ameliyat usulleri vardı. Başkalarının saatlerce uğraştığı vakâları o kısa zamanda yapar çıkardı. Hocam bir gün hepimiz toprağa karışacağız bu tıpbi hünerleriniz sizinle birlikte toprak olup gitmesin bunları meslektaşlarınızla paylaşsanıza. "Oğlum kim geldi de ben hayır dedim. Yeni nesil Dr.'lar hem hünersiz hem kibirli" Hünerinizi neye borçlusunuz? Siz pek çok doktorun yapamadığı ameliyatları yapıyorsunuz bu işin sırrı ne? "Tıp fakültesinde iyi bir hocam vardı. Ona ulaşmak zordu. Beni severdi. Sınıf arkadaşlarım eline neşter verilince heyecandan titrerken "Ben sana güveniyorum sen bu ameliyatın hakkını verirsin deyip ameliyatı bana bırakıp geriden izlerdi. Normal bir doktorun 5-10 yıl içinde yapabileceği ameliyatları ben henüz öğrenci iken yapmaya başlamıştım."

Ameliyat esnasında seri hızlısınız tereddüt gerektiren durumlarda dahi netsiniz?

"Ben bir gün önceden bir gün sonraki ameliyatları evde kafamda yapar bitiririm. Filmleri elime alır bunu böyle yapacağım, olmazsa B planına geçeceğim derim kendi kendime. Bölgeyi açıp o anda ne yapacağımı düşünmeyi sevmem. Meslektaşlarımızın çıkmazı en iyiyi yapmaya çalışırken iyiyi yitirmeleridir. Bazı vakalar da mükemmel aranmamalıdır. Mükemmel yapacağım derken iyiden de olursun."

Doktor Yılmaz Dağlı bir hastayı yatırmadan önce her şeyi net apaçık bir şekilde anlatır konuyu tartışmaya kapatırdı. Dopraydı olmayacak bir vakâyı kabul etmez umut satmazdı. Hastaların duymak istediğini değil tıpbi gerçekleri söylerdi. Pek çok tanıdığımı, memleketten gelen hemşehrimi ameliyat etti. Bir gün memleketim Uşak'tan köyümden gelen bir bebeğin filmini çekip götürdüm kendisine. Bebeğin doğum esnasında üst bacak kemiği kırılmış. Uşak’taki doktorlar askıya almışlar bacağı, ayağa ağırlık bağlamışlar. Bu şekilde 1 ay bekleyeceğiz olmazsa ameliyat edeceğiz demişler. Hal böyleyken oradan taburcu olup Eğirdir'e çıkıp gelmişler. Yılmaz bey uzun uzun bakıp filme "Hiçbir şey yapmaya gerek yok bu kendi kendine iyileşir" deyince hemşehrim hasta yakınları dönüp bana baktılar şaşkınlıkla. "Ben doktor ne diyorsa o" deyince bu kez Yılmaz Bey'e "Hocam iyide Uşak’takiler de doktor onlar bir ay askıda kalacak olmazsa ameliyat derken siz hiçbir şeye gerek yok diyorsunuz bu nasıl olacak!.." Ben sizi tanımam, Uşak’taki doktorları da tanımam. Ahmet'in hatırına yapıyorum bu açıklamaları. Sizi geçiştirip baştan savıp göndersem Ahmet’le her gün yüz yüze bakıyoruz çocuk sakat kalsa içim rahat edermi sanıyorsunuz. Ben diyeceğimi dedim gerisi size kalmış. Uşak’takilere yatırın o zaman" deyip konuyu kapattı. Hastaları dışarıda bırakıp Yılmaz beyin odasına geçtik. Hocam sahiden kemik fena kırılmış hiç birşey yapmadan nasıl düzelecek bu kemik dediğimde. Oğlum bu kemik senin olsa yarın ameliyata alırım ama bu bebek. Bebekler yürümeye başladımı bu kemik kendi kendini tamir eder. Üzerine bastıkça kalem gibi olur. Sen beni, ben seni tanıyorum. Bana güven onlara usulünce anlat çocuğu heder etmesinler orada burada" deyip noktaladı. Yıllar sonra sözü edilen bebeğin dedesini aradım telefonla. Son durumunu sordum "Allah razı olsun senden ve Yılmaz beyden sahiden dediği gibi oldu. Koşup, oynuyor, zıplıyor. Ne aksama var, ne de şişlik, kısalık var o bölgede. Diğer bacağı gibi sapasağlam oldu"

*

Bazı hekimler okuyarak, emek vererek kendi alanında yıldızlaşır. Bazı hekimler ise Allah vergisi yetenekle doğar bunun üzerine birde eğitim eklenirse yeri doldurulamayacak bir kariyere sahip olur. Ortopedi Uzmanı Doktor Yılmaz Dağlı, Ortadoğu ve Balkanların Marka Hastanesi Eğirdir Kemik Hastalıkları Hastanesinin ‘Efsane’ olmuş doktorlarındandı. Mekanı cennet, ruhu şad, başımız sağolsun.

Ahmet YETKİN

Eğirdir Ses Gazetesi Başyazarı