BOZKIRIN DELİSİ

Meslektaşımız Rahim DEMİRBAŞ ‘ı Vakıfbank’ın reklamından tanıdık. Matematik öğretmeni ve öğretmen lisesinde müdür yardımcısı olarak yüzlerce genç yetiştirmiş, verimli Anadolu topraklarında görevlendirmiştir. Daha sonra emekli olan Demirbaş bu sefer elindeki üç kuruşu ile bozkırdan arazi satın alır. Burasını çam ağaçları ile donatır. Bu arada karşılaştığı herkes onu hayalcilikle suçlayarak alay eder. Çünkü bulunduğu yerde su yoktur. Sekiz kilometre ilerden plastik borularla suyu taşımayı düşünür. Orman Bakanlığı ve Temadan yardım ister ancak başarılı olamaz. Çam diktiği araziyi merak ederek gezmeye gelen Orman Müdürü bu ağaçlar sekiz yaşında olamazlar demesi üzerine, oda ben onlarla tek tek konuşuyorum, ilgileniyorum, şarkılar söylüyorum diyor. Rahim öğretmen kendisinden ailesinden fedakarlıkta bulunarak etrafını yeşillendirme konusuna adamıştır. Bu çaba ile bozkır ve hiç bir şey yetişmez denilen kıraç arazi yeşil çam ağaçlarıyla süslenmiştir. Demek ki gerçekten isteyerek, severek ve aşkla yapılan işlerde başarısızlık mümkün değildir. Rahim öğretmen birçok kurum ve kuruluşun imkansız gördüğü bozkırın yeşillendirilmesini kendi başına ve kendi imkanları ile başarmış, yapılacağını ispatlamıştır. O artık Anadolu da ki adıyla bozkırın delisidir.

Yirmi iki bin çam ağacı diken ve onlarla ilgilenip, konuşan, çevresindeki suları toplayarak altı tane havuz yaparak etrafını yeşile boyayan Rahim Demirbaşın gayretine hayranlık duyuyorum. Hiç bir ağaç yetişmez denilen kıraç arazilerde hayatından memnun çam ağaçları yetiştirmek herkesin harcı değildir. Milli hastalığımız olan seyretmek ve olumsuz yorum yapmak yerine emekliliğinde sahaya inerek zoru başarmıştır. Rahim hocamızı gayretinden ve başarısından dolayı tebrik ediyorum. Diktiği ağaçların havaların sıcak itmesinden dolayı sulayamaması onu üzmüş, bankadan kredi çekerek kuyu kazdırmış, yüz yirmi metreye ulaşmasına rağmen sonuç alamayınca çaresiz kalıp, devlet büyüklerine mektup yazarak yardım istemiştir. Kendisini ve destansı çabasını milyonlara duyurmaya yarayan reklam filmi sayesinde öğretmenimizi tanıma fırsatımız oldu.

Bu konuda da eleştirmek elbette kolaydır. Yüzlerce tanıyıp, emek verdiği öğrencisi varken onlar neden yardım etmezler. Ya da kurumların bile görmezden geldiği bir deli adama biz ne yapalım denilebilir. Ama affınıza sığınarak bunlara ilave bir seçeneğimiz daha var diye eklemek zorundayım. O seçenek de Rahim öğretmenimiz gibi insanların özel olduğunu bilmek ve yaptıklarını tam anlayamasak da bizim görevimizin bu kahramanlara sahip çıkmak olduğunu idrak etmemizdir. Bu özel insanlara sahip çıkılması onların sayısını artırırken, bizim de tarafımızı gösterecektir. Emekli olmasıyla aydınlatma, örnek olma görevinin bitmediğini bize gösteren öğretmenlerimizin insanımıza örnek olacağına inanıyorum.